- μονόκρουνος
- -η, -ο (Α μονόκρουνος, -ον)νεοελλ.(για βρύση) αυτή που ρέει από έναν μόνο κρουνόαρχ.το ουδ. ως ουσ. τὸ μονόκρουνονδοχείο που έχει ένα μόνο στόμιο.[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + κρούνη (πρβλ. πολύ-κρουνος)].
Dictionary of Greek. 2013.
μονόκρουνος
Look at other dictionaries:
κρουνός — ο (AM κρουνός) 1. κάνουλα ή ειδικός σωλήνας που τοποθετείται σε βρύση για να ρέει το νερό με μεγαλύτερη πίεση 2. μτφ. αφθονία, συνήθως υγρού (α. «άνοιξαν οι κρουνοί τ ουρανού» β. «κρουνοί δακρύων» γ. κεῑνο δ Ἁφαίστειο κρουνοὺς ἑρπετόν», Πίνδ.)… … Dictionary of Greek
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
